Een waarschuwing voor surfers: je wordt aangeraden dit artikel niet te lezen als je honger hebt. Je gaat er geen plezier aan beleven. Zelfs niet een beetje. Want vandaag is gaan we praten over het geweldige eten dat je in Sitges kunt vinden. Over lokale producten en over een houding en een filosofie waarmee we ons identificeren: Slow Food. Omdat elke plaats zijn eigen keuken heeft, verbonden met zijn ligging, traditie en cultuur. Omdat de keuken geen gestandaardiseerde, homogene en voorspelbare bron is. Want Sitges smaakt naar... Sitges.

En hoe smaakt Sitges? Nou, het smaakt naar lokale producten en recepten die zijn doorgegeven. Het smaakt naar Malvasia, een druivensoort die over zee in Sitges is aangekomen; het smaakt naar rijst op de wijze van Sitges en de slasoort 'escarole perruqueta' die wordt gebruikt in de Xató-wintersalade; het smaakt naar octopus, garnalen en ‘Punxent’-zeeslakken; en het smaakt naar 'Espigalls' of 'Brotonera-kool'. Allemaal smaken die bekend zijn en worden gepromoot door Valentí Mongay, eigenaar van het restaurant La Salseta, één van de twee etablissementen in Sitges (het andere is La Nansa) met het Slow Food-keurmerk.

Mongay benadrukt de relatie die het Slow Food-concept heeft met het 'Kilometer 0'-concept, met lokale producten en dus met lokale producenten. Deze toewijding aan het lokaliseren van producten garandeert, zoals hij zelf aangeeft, dat ze "goed, schoon - dankzij hun duurzame teelt - en eerlijk zijn, omdat de mensen die ze verbouwen passend worden betaald." Valentí Mongay is namelijk van mening dat steun aan de plaatselijke producenten "essentieel is om continuïteit te bieden aan het lokale erfgoed, waaronder ook ons eten, onze gastronomische woordenschat en onze recepten; een schat die we niet mogen verliezen."

Tijdelijkheid of seizoensgebondenheid is een ander belangrijk element van Slow Food. Dat is de reden waarom, afhankelijk van de tijd van het jaar dat je naar Sitges komt, de lokale menu's veranderen. Omdat de andijvie 'escarola perruqueta' (waar de traditionele Xató-salade van Sitges mee wordt gemaakt) in de winter lekkerder is, omdat 'espigalls' van november tot januari worden geoogst en omdat er dagelijks vis wordt gevangen en niet van een viskwekerij wordt gebracht. Dat is het mooie van de keuken van Sitges en van de stad zelf: het beste is om je te laten verrassen. Dus, kom, wandel rond... en eet ;)