Laten we beginnen met de ansichtkaart, oké? Ja, we hebben het over een iconisch beeld: 33 groene en witte strandhuisjes, bescheiden en gemaakt van hout, allemaal opgesteld op het zandstrand Garraf en allemaal met uitzicht op zee. Een eigen verleidelijke skyline, die sinds oktober 2020 door de Catalaanse Generalitat is uitgeroepen tot Aanwinst van Nationaal Belang, in de categorie van Historische Locaties Deze classificatie bevestigt het belang ervan als toeristische attractie en, belangrijker nog, garandeert de bescherming ervan.

De eerste huisjes in Garraf dateren uit 1920 en waren in feite hutten gemaakt van riet: sommige werden door families gebruikt om zichzelf te beschermen tegen de zon als ze naar het strand gingen; andere werden door vissers gebruikt om gebruiksvoorwerpen op te slaan en weer andere zorgden voor schaduw en rust voor de arbeiders aan de spoorlijn die in het gebied werd aangelegd.  Riet is niet bepaald stevig (je herinnert je het verhaal van 'De Drie Kleine Biggetjes' nog), dus deze hutten werden bedekt met hout en in 1930 werden ze op pylonen gehesen om ze beter bestand te maken tegen oostelijke winden en zeestormen.

Kun je je voorstellen om te 'wonen' in een hut met zand in plaats van trottoirs? Dat er in plaats van een straat, de zee voor je huis ligt? Dat je alleen het geluid van brekende golven en een zeebries hoort? Ja, het Stendhal-syndroom is hier ook bijzonder hevig...

Trouwens, het behoud van de huisjes wordt momenteel uitgevoerd door een organisatie - de Asociación de las Casitas - wiens missie het is om de huisjes en hun omgeving te onderhouden en te beschermen.

Maar afgezien van de huisjes, zijn er in Garraf meer dingen te zien en te doen. Zo is er de haven van Garraf, een sport- en recreatiecentrum (regatta's, zeilen, duiken, enz.). En dan is er nog de Celler Güell, een modernistische gril die doet denken aan een klein middeleeuws kasteel met een prinses die gered moet worden. Hier, in deze oude wijnmakerij, vinden we ook verschillende versies met betrekking tot het auteurschap: er wordt gezegd dat de architect die er de leiding over had Francesc Berenguer i Mestres was, een van Antoni Gaudí's discipelen; andere bronnen beweren dat het een gezamenlijke inspanning van de twee was. In ieder geval is de invloed van Gaudí onbetwistbaar. Deze wijnmakerij is omgebouwd tot een restaurant, dat momenteel gesloten is.

En natuurlijk, als uitkijkpunt over het dorp, is er het Parc del Garraf, dat karstieke, unieke en andere, grijze en groene natuurwonder, met de zee op de achtergrond en veel verschillende routes om in je eigen tempo van te genieten. Je kunt niet zeggen dat de combinatie niet aantrekkelijk is: een strand met kleine huisjes, de erfenis van Gaudi, een eigen jachthaven en de poort naar een natuurpark.  Ja, er is geen twijfel mogelijk: Garraf is een geweldig klein dorp.